Nie każdy w życiu ma szczęście. Jedni zarabiają majątek, inni ledwo wiążą koniec z końcem spłacając długi. Gdy płynność finansowa zanika a zobowiązania nie są spłacane, na naszej drodze pojawia się takie zagadnienie, jak windykacja długów, a jeśli nie zostanie ona przeprowadzona, to zostanie wszczęte przeciwko nam postępowanie sądowe, które zakończy się egzekucją przeprowadzoną przez komornika.
Które z tych wyjść okaże się mniej dotkliwe dla dłużnika? Czy bardziej “opłaca” mu się porozumieć z wierzycielem przed skierowaniem sprawy do sądu czy może jednak poczekać na egzekucję komorniczą? Przekonamy się w dalszej części tekstu. Zacznijmy jednak od wyjaśnienia na czym każde z tych rozwiązań polega:
Windykacja należności – co to jest? 
Windykacja długów to nic innego jak szereg działań, podejmowanych przez wierzyciela bez udziału sądu. Ich celem jest zdyscyplinowanie dłużnika i nakłonienie go do jak najszybszej zapłaty. Windykacja polubowna trwa od momentu powstania zadłużenia aż do skierowania sprawy do sądu, zapłaty długu lub przeniesienia go na inny podmiot.
Wierzyciel może prowadzić polubowne działania windykacyjne samodzielnie lub skorzystać z usług firmy windykacyjnej. W ramach windykacji należności można podejmować następujące działania:
- Wysyłanie wezwań do zapłaty
- Kontakt mailowy i telefoniczny z dłużnikiem
- Osobiste wizyty u dłużnika
- Propozycja zawarcia ugody
- Informowanie dłużnika dostępnymi środkami komunikacji o środkach, które może podjąć wierzyciel w przypadku dalszego unikania spłaty. Należy do nich np. umieszczenie danych dłużnika na giełdzie długów lub przekazanie jego danych do biur informacji gospodarczych, takich jak BIG InfoMonitor, Krajowy Rejestr Długów czy Biuro Informacji Gospodarczej ERIF.
Kiedy można rozpocząć windykację długów?
Windykację należności wierzyciel może rozpocząć tak naprawdę już kolejnego dnia po bezskutecznym upływie terminu zapłaty z faktury. Nie musi w tym celu dopełniać żadnych formalności. Wystarczy, że kontrahent spóźnia się ze spłatą i wierzyciel już może zlecić sprawę windykatorowi lub rozpocząć samodzielną windykację.
Egzekucja sądowa – co to jest? 
Egzekucja sądowa to nic innego jak przymusowe wykonanie i urzeczywistnienie praw lub obowiązków cywilnoprawnych (prawa cywilnego materialnego). Działanie to jest elementem postępowania egzekucyjnego, które ma na celu spełnienie świadczeń przysługujących wierzycielowi od dłużnika, a odbywa się przy zastosowaniu przez państwowe organy egzekucyjne środków przymusu.
Podmiotami postępowania egzekucyjnego są wierzyciel (egzekwujący) i dłużnik (egzekwowany). Podstawą egzekucji sądowej jest tytuł egzekucyjny opatrzony w klauzulę wykonalności.
Etapy postępowania egzekucyjnego
Postępowanie egzekucyjne to złożony proces. Z reguły zaczyna się on od tego, że po nieudanych próbach polubownego zakończenia sprawy, wierzyciel – samodzielnie lub przy pomocy kancelarii prawnej – składa pozew o zapłatę należności do sądu. Następnie sąd, po przeprowadzeniu rozprawy i zbadaniu sprawy, wydaje nakaz zapłaty lub wyrok – w zależności od trybu postępowania.
W kolejnym kroku wierzyciel wnioskuje o nadanie wyrokowi lub nakazowi zapłaty klauzuli wykonalności. Wtedy – jeśli dłużnik natychmiast nie ureguluje należności powiększonej o koszty postępowania sądowego – wierzyciel kieruje sprawę do komornika, który, po rozpatrzeniu odpowiedniego wniosku, przeprowadza egzekucję z majątku dłużnika.
Egzekucja komornicza w praktyce
Egzekucja komornicza zawsze rozpoczyna się od pisemnego powiadomienia dłużnika (zwykle drogą listowną) o toczącej się sprawie, a następnie o rozpoczęciu procesu egzekucji. Pierwszym krokiem egzekucji komorniczej to spisanie wszystkiego, co posiada osoba, wobec której wszczęto postępowanie. Dłużnik ma obowiązek ujawnić cały majątek. Warto pamiętać, że ukrywanie go może skutkować nałożeniem kary finansowej.
Egzekucja komornicza polega w większości przypadków na zajęciu określonej części wynagrodzenia za pracę. Co ważne, komornik może również zająć rachunek bankowy dłużnika, nawet jeżeli jego właścicielem jest współmałżonek. Komornik ma także prawo egzekwowania należności z renty, emerytury i majątku dłużnika. 
Jeśli zajmuje nieruchomość lub inne cenne ruchomości należące do dłużnika, dokonuje ich wstępnego oszacowania. Kolejnym krokiem jest uzyskanie wyceny od biegłego rzeczoznawcy, co umożliwia wystawienie mieszkania, domu czy przedmiotów na publicznej licytacji.
Na które wyjście powinien się zdecydować dłużnik?
Tutaj sprawa jest prosta. W zdecydowanej większości przypadków zarówno dla dłużnika jak i wierzyciela korzystniejsza będzie polubowna windykacja długów. Dzięki zwyczajnemu „dogadaniu się” dłużnik może oszczędzić sobie dodatkowych kosztów sądowych i kosztów egzekucji komorniczej, a wierzyciel – czasu i nerwów.
Co więcej, dłużnik zawsze może – i absolutnie powinien – spróbować wypracować z wierzycielem satysfakcjonujący obie strony kompromis. W wielu przypadkach udaje się uzyskać rozłożenie spłaty zadłużenia na niewielkie raty czy nawet umorzenie części długu – szczególnie w sytuacji, gdy dłużnik balansuje na granicy upadłości. Zawsze warto więc podjąć próbę polubownego zażegnania sporu.
