Zastanawiasz się, kto to jest Nerd i skąd właściwie pochodzi to określenie? A może spotkałeś się także z określeniem “Geek” i nie masz pojęcia co tak naprawdę się pod nim kryje? Czy te dwa terminy określają tę samą osobowość? Większość osób właśnie stosuje je jako synonimy, co jest absolutnie błędne. Kim jest geek, a kim nerd? Czym się wyróżnia każda z tych osobowości? Jaka jest geneza tych terminów? Przekonamy się poniżej:
Kim jest Geek?
Geneza Geeka z XVI wieku
Kiedy myśli się o Geeku, najpewniej do głowy przychodzą rzeczy związane z szeroko pojmowaną technologią i naukami ścisłymi. Tymczasem geneza słowa za wiele z nimi wspólnego nie miała – jego pochodzenia należy szukać już w 1510 roku. Otóż słowo to narodziło się jako dolnoniemiecki (dolnoniemiecki jest dialektem języka niemieckiego, używanym w północnych Niemczech i Holandii) “geck” lub duński “gek”. W obu językach oznaczało to samo – głupca lub prostaka.
Rzeczowniki te wywodziły się od takich czasowników, jak holenderskie “gekken” czy niemieckie “gecken”, czyli rechotać, śmiać się, szydzić, oszukiwać.
Zmiana znaczenia na początku XX wieku
Ponad 400 lat później – około 1916 roku określano tak amerykańskich artystów cyrkowych, wykonujących szczególnie zadziwiające sztuczki, takie jak zjadanie węży, czy odgryzanie głów małym zwierzętom – głównie szczurom i kurczakom. Ich wystąpienia tytułowane były jako Geek Show i były jednymi z najbardziej popularnych punktów programu w każdym cyrku.
Co ciekawe, w 1935 roku Geek występował już nie tylko jako rzeczownik, ale i czasownik. Geek lub geek out miało oznaczać “wycofywać się”, “odpuszczać”, “tchórzyć”.
W literaturze Geek pojawia się tuż po II Wojnie Światowej, również w kontekście „cyrkowych dziwaków”. Pisze o nich między innymi William Lindsay Gresham w noweli “Zaułek Koszmarów” (“Nightmare Alley”) z 1946 roku.
Zasadniczo więc początkowa kariera Geeka nie była najprzyjemniejsza. Kojarzyło się go z brakiem talentów czy zdolności. A także z byciem na marginesie społeczeństwa oraz tworzeniem wspólnoty z innymi wykluczonymi z tego samego powodu.
Ewolucja Geeka 
W kolejnych latach określenie to zaczęło stopniowo zmieniać swoje znaczenie. Najpierw, w 1957 reprezentujący pokolenie Beatników słynny pisarz Jack Kerouac przedstawiał Geeka jako nadgorliwego, nietowarzyskiego studenta lub osobę, która obsesyjnie jest oddana pewnemu zagadnieniu. Niekoniecznie musiało się ono wiązać z samą technologią. Pasje Geeka mogły się także rozciągać na wychodzącą coraz szerzej fantastykę.
Termin ten zaczynał już mieć coraz bliższe znaczenie do współczesnego, lecz cały czas nie był kojarzony ani odrobinę pozytywnie. Jak podaje Merill Perlman, prawie 700 cytowań ze słowem geek, które baza danych Nexis podaje za lata 1980-1990, używało tego pojęcia w negatywnym kontekście, do opisu niepożądanych osób czy cech.
Bill Gates – Ostateczny Geek
W końcu ta sytuacja zaczęła się zmieniać w latach dziewięćdziesiątych, wraz z ekspansją rynku komputerowego. Ostatecznym Geekiem (the ultimate Geek) nazywany był wtedy sam Bill Gates – w tym ujęciu słowo to stawało się komplementem. Również definicja czasownika “geek out” z 1992 roku, mówiła o angażowaniu się w dyskusje na tematy technologiczne czy wykonywaniu skomplikowanych zadań. Widać tu kolosalną różnicę w porównaniu z dawnym Geekiem, którego największym wyczynem było szokowanie przez robienie obrzydliwych rzeczy na scenie.
Aktualna definicja Geeka
Dziś zatem Geek określa człowieka, który dąży do pogłębiania swojej wiedzy oraz umiejętności w stopniu, które daleko wykracza poza zwykłe hobby. Najczęściej interesuje się nowymi technologiami, ale ważniejszy niż sama dziedzina, jest sposób w jaki oddaje się on swojej pasji.
Kim jest Nerd?
Geneza Nerda
Nerd to pojęcie znacznie młodsze od Geeka. Pierwsze udokumentowane użycie tego słowa miało miejsce w 1950 roku. Od obiegu wprowadził je autor popularnych książek dla dzieci – Theodor Seuss Geisel, czyli Dr. Seuss, spod którego pióra wyszedł między innymi “Kot Prot” czy “Jak Grinch ukradł Święta”. Nerd pojawił się jednak w innym jego dziele, zatytułowanym “If I Ran the Zoo“. Autor opisał w ten sposób dość niesympatycznie wyglądającego stwora, którego zabrałby do swojego wyimaginowanego zoo.
Rok później amerykański magazyn Newsweek napisał, że “Nerd” jest synonimem słowa “square”, które w slangu oznaczało osobę staromodną i dość formalną. Wtedy słowo to zaczęło się rozprzestrzeniać po całych Stanach Zjednoczonych. W kolejnych latach pojawiła się także jego alternatywna pisownia w formie “Nurd” i “Gnurd”.
Popularyzacja Nerda w popkulturze 
Określenie to przechodziło jeszcze kilka przemian aż do jego prawdziwej popularyzacji w latach siedemdziesiątych z powodu intensywnego używania w serialu Happy Days. Przypieczętował on popularne wyobrażenie Nerda jako okularnika z nieodłącznymi długopisami w plastikowym pojemniczku, który ma dużo do powiedzenia w kwestiach naukowych, ale gorzej radzi sobie w kontaktach społecznych i raczej nie należy do popularnych osób.
Dzisiejsza słownikowa definicja Nerda
Dziś wbrew pozorom wiele się nie zmieniło i określenie “Nerd” nadal ma charakter pejoratywny. Większość słowników definiuje Nerda jako matematycznego geniusza, który doskonale radzi sobie w cyfrowym świecie, jednak w realnym życiu musi zmagać się z szeregiem problemów. Jest on niedostosowany społecznie, ma problemy z nawiązaniem i utrzymaniem kontaktów towarzyskich, a także nie przywiązuje wagi do wyglądu zewnętrznego. Większość z nas w latach szkolnych właśnie tak sobie wyobrażała stereotypowego “kujona”.
Różnice między Geekiem a Nerdem
Za najistotniejszą różnicę między Nerdem a Geekiem uchodzi fakt pewnego niedostosowania społecznego, które jest uznawane za domenę Nerdów, niekoniecznie dotyczy Geeków. Geek zatem nie jest osobą nielubianą, podczas gdy Nerda utożsamia się z osobą odrzuconą, uznawaną za dziwaka.
Ben Nugent, autora książki “American Nerd: The Story of My People” stwierdził, że Geek jest kimś w rodzaju Nerda z silnym poczuciem wartości, który jest definiowany przez obeznanie w konkretnym temacie. Dlatego sporo osób woli, by ich nazywać Geekami i dziś – pomimo dość niesympatycznej genezy – tego określenia w najmniejszym stopniu nie powinno się odbierać negatywnie.