Wiele osób ma w zwyczaju przywozić najbliższym pamiątki z wakacji. Ich zakup to czasem nie lada wyzwanie, zwłaszcza gdy chcemy znaleźć jakiś drobiazg na prezent. Wiele miejscowości turystycznych słynie z wyrobów charakterystycznych dla danego regionu, które mogą wydawać się… dość osobliwe. Jakie pamiątki z wakacji uchodzą za najdziwniejsze i mogą wywoływać zażenowanie rodziny lub znajomych? Z całą pewnością te ukazane poniżej mogą spowodować taki efekt:
Mezcal
Mezcal to narodowy trunek meksykański, uznawany jako przodek znanej na całym świecie tequili. Różni się jednak od tequili smakiem, procesem produkcji i „robakiem”, który znajduje się na dnie butelki. Mezcal uzyskuje się z pnia agawy powstałego po odcięciu liści, nazywanego po hiszpańsku corazon, czyli serce. Taki pień poddaje się następnie obróbce termicznej, zwyczajnie się go opala. Mezcal ma także silniejszy smak i aromat mocno dymny, jest też mniej klarowny niż tequila. Mezcal produkowany jest z 20 odmian agawy zielonej, w określonych rejonach, głównie w rejonie miasta Oaxaca. Destylowany jest minimum raz i leżakuje zazwyczaj w szklanych pojemnikach. Tequila produkowana jest natomiast z agawy błękitnej, poddawana jest kilkakrotnej destylacji i leżakuje w dębowych beczkach.
Do produkcji mezcalu jest jednak także wykorzystywany robak. To larwa motyla Hipopta agavis, zwana też gusano. Są dwie odmiany larwa: czerwona – gusano rojo i biała lub złota – gusano de oro. Żeruje ona na liściach agawy. Wrzuca się je do mezcalu po zakończeniu procesu fermentacji i destylacji. Jeżeli nie ulegną rozkładowi, to przystępuje się do butelkowania. Co najważniejsze robaki wkłada się także do butelek dla poświadczenia autentyczności alkoholu jako dowód pochodzenia. Ponadto, trzeba dodać, że obowiązuje pewien zwyczaj, zgodnie z którym gusano należy koniecznie połknąć, kończąc butelkę. Mało tego, w Meksyku Mezcal sprzedawany jest z woreczkiem zawierającym sól oraz starte na proch, usmażone wcześniej koniki polne. Podobno przed wypiciem shota tego trunku należy nałożyć trochę tej mieszanki na język… Z całą pewnością taka pamiątka, jak mezcal może więc budzić konsternację lub nawet obrzydzenie.
Kumys
Azjatyckie ludy wędrowne, zwłaszcza Mongołowie, mają własne zwyczaje wytwarzania alkoholu. Do jego produkcji stosuje się mleko… kobyle (czyli końskie). Dlaczego? Ponieważ zawiera ono znacznie więcej cukru mlekowego (laktozy) niż krowie czy owcze, prawie tyle co nasze jabłka czy gruszki. Produkcja jest prosta, a mleko przechodzi niemal wyłącznie fermentację burzliwą w ciągle wstrząsanych, skórzanych bukłakach przytroczonych do środków transportu. Kiedy osiąga moc około 2,5% kumys jest od razu konsumowany.
Dziś jednak kumys produkuje się w plastikowych beczkach, a potem – w przypadku kumysu wytwarzanego przemysłowo – rozlewa do butelek, jak piwo. Do jego wytwarzania częściej używa się mleka krowiego i owczego. Wrażenia z jego degustacji są mieszane. Europejczycy przeważnie czują obrzydzenie, choć ten zły odbiór wynika chyba bardziej z nastawienia do materii pierwotnej. Z całą pewnością ten trunek także należy rozpatrywać jako dość osobliwą pamiątkę z wakacji.
Maneki Neko
Maneki Neko, czyli po japońsku “kot zapraszający/wabiący” to jedna z najczęściej przywożonych pamiątek z wycieczki do Tokio. Jest nią figurka przedstawiająca siedzącego kota z podniesioną łapą. Teoretycznie nie ma w tej pamiątce nic złego, dlaczego więc może ona wywoływać konsternację? Okazuje się, iż aby tego typu pamiątka miała sens, kot musi mieć podniesioną prawą łapę. Wówczas przyciąga on pieniądze i szczęście. Natomiast bardzo często z takiej dalekiej podróży przywożony jest kot z podniesioną lewą łapą, co oznacza, że przywołuje on klientów. Wydaje się więc, że taka figurka nada się jedynie na prezent dla właściciela lokalu handlowego lub gastronomicznego, czy punktu usługowego.
Piżama w słonie
Zachodni turyści odwiedzający Indie mają zwyczaj bardzo chętnie kupować spodnie od piżamy z nadrukiem przedstawiającym słonie. Sami Hindusi nie potrafią tego zrozumieć. Mało tego, raczej nigdy nie uda nam się spotkać Azjaty, który nosiłby taki strój.
Stanik z kokosów
Jednym z obrazków kojarzących się z Hawajami są biustonosze, których miseczki wykonano z przepołowionych orzechów kokosowych. Widok jakkolwiek malowniczy, wbrew swojej popularności nie ma z mieszkańcami Hawajów absolutnie nic wspólnego. Choć rodzimi Hawajczycy nosili kiedyś spódnice z trawy, to akurat stanik z kokosów jest absolutnie czystą fikcją. “Wynalazek” ten pojawił się na wyspach dopiero w czasach współczesnych, ponieważ tradycyjnie na Pacyfiku kobiety w ogóle nie osłaniały się od pasa w górę.
Matrioszki politycznych dyktatorów
W niektórych krajach bez większych trudów można nabyć pamiątki, które upamiętniają słusznie minionych dyktatorów. Absolutnym rekordzistą pod tym względem wydaje się być Rosja, gdzie natrafimy na drewniane matrioszki upamiętniające wybranych przywódców. O ile takie pamiątki z politykami – Władimir Putin czy Donald Trump można jeszcze zrozumieć, o tyle bardzo często spotykane podobizny Włodzimierza Lenina, czy Józefa Stalina na tych folklorystycznych lalkach jak najbardziej mogą budzić już zażenowanie i podejrzane spojrzenia.
Dodatkowo warto nadmienić, że decydując się na zakup podobnych upominków, można się wplątać w niemałe kłopoty, ponieważ mogą zostać potraktowane jako gloryfikujące systemy totalitarne, co w niektórych krajach jest zakazane.
Płody lam
Na koniec absolutnie najdziwniejsza z możliwych pamiątek z wakacji. Płody lam są prawdziwym hitem wśród osób, które odwiedzają El Mercado de las Brujas, czyli po polsku Targowisko Czarownic w La Paz w Boliwii. Według miejscowych mają one przynosić szczęście. Co więcej, wiara w ich cudowne właściwości jest na tyle silna, że umieszcza się je pod fundamentami nowo powstających budynków.
Płody lam pochodzą od samic, które poroniły. Nie jest to jednak jedyna pamiątka budząca ogromne zdegustowanie, którą można przywieźć z Boliwii. Na tym samym, dość kontrowersyjnym targowisku znajdziemy również wysuszone, spreparowane żaby czy szczątki innych zwierząt, które mają zapewnić ich właścicielom zdrowie oraz szczęście.