Kim była Królowa Elżbieta II? – biografia, historia, zasługi i wyzwania

Udostępnij

W czwartek 8 września Pałac Buckingham poinformował o śmierci królowej Elżbiety II. Brytyjska monarchini panowała przez 70 lat i przetrwała rządy czternastu premierów. Odeszła w swojej szkockiej posiadłości w Balmoral, w wieku 96 lat.

Co należy wiedzieć o legendarnej królowej Zjednoczonego Królestwa? Wszystkie najważniejsze informacje o tej ikonie brytyjskiej monarchii zostaną zaprezentowane poniżej:

Młodość Elżbiety II Pałac Buckingham

Elizabeth Alexandra Mary Windsor urodziła się 21 kwietnia 1926 roku na Bruton Street 17 w Mayfair w Londynie. Rodzicami Elżbiety Aleksandry Marii był Albert, książę Yorku i późniejszy król Jerzy VI, oraz jego żona Elżbieta Bowes-Lyon. W momencie narodzin Elżbieta zajmowała trzecie miejsce w linii sukcesji do brytyjskiego tronu – po swoim stryju i ojcu.

Przyszła królowa została ochrzczona w pokoju muzycznym Pałacu Buckingham przez Cosmo Langa, arcybiskupa Yorku. W młodości Elżbieta była nazywana przez najbliższych “Lilibet”, ponieważ nie potrafiła poprawnie wymówić swojego imienia w języku angielskim – “Elizabeth”.

Nietypowe dorastanie

Elżbieta i jej młodsza siostra Małgorzata nie chodziły do szkoły, praktycznie nie miały kontaktów z rówieśnikami. Pobierały domowe lekcje z historii i geografii podporządkowane nauce o dziejach Imperium, czytały Biblię. Domowej edukacji Elżbieta zawdzięczała świetną znajomość języka francuskiego.

Już od najmłodszych lat Elżbieta, jako starsza córka Jerzego VI przygotowywana była do swej historycznej roli. Dbano o jej edukację i kształtowano poczucie obowiązku. Choć urodziła się w świecie niewyobrażalnych przywilejów, zawsze dbała o swój wizerunek z myślą o poddanych.

Dla przykładu, swoją publiczną służbę Elżbieta zaczęła, jako czternastolatka, występując w nadawanej przez BBC audycji radiowej, która miała podtrzymywać na duchu dzieci ewakuowane za granicę z powodu wojny.

Służba wojskowa Pomnik królowej Elżbiety II

22 lipca 1939 roku wraz z siostrą i rodzicami udali się z wizytą do Akademii Marynarki w Dartmouth. To właśnie tam poznała postawnego oficera duńsko-greckiego Filipa Mountbatten, który kilka lat później został jej mężem. W kolejnych latach Elżbiecie udało się nawet przekonać ojca, by pozwolił jej wstąpić do kobiecej Pomocniczej Służby Terytorialnej. Pod koniec wojny w 1945 roku została wyszkolona na kierowcę i mechanika. Potrafiła zmienić koło w jeepie i zastąpić pasek klinowy pończochą.

Choć jej kariera w wojsku nie trwała długo, kapitan Elżbieta Windsor z dumą nosiła mundur. Najstarsi Brytyjczycy pamiętają księżną stojącą na balkonie Pałacu Buckingham podczas parady zwycięstwa.

Słynne przemówienie

Z kolei przemówieniu radiowym w dniu swoich 21. urodzin ówczesna księżniczka Elżbieta wypowiedziała następujące słynne słowa: “Deklaruję przed wami wszystkimi, że całe moje życie, czy będzie ono długie, czy krótkie, będzie poświęcone służbie wam i służbie naszej wielkiej imperialnej rodzinie, do której wszyscy należymy”.

Związek z księciem Filipem

Wybranek Elżbiety – Filip, nie zyskał od razu sympatii jej rodziców. Jej matka miała zastrzeżenia, co do jego charakteru, a ojciec wprost uważał go za pretensjonalnego prowincjusza z fatalnym gustem do ubrań. Królewska para nie mogła też pogodzić się z faktem, że rodzina Filipa, który urodził się Grecji, zdradzała podczas wojny nazistowskie sympatie.

Opinie rodziców nie zniechęciły jednak młodej księżnej i postawiła na swoim. Przyszła królowa zawarła ślub z księciem Filipem 20 listopada 1947 roku, a uroczystość jej zaślubin w opactwie westminsterskim, dla znużonych latami wojennych wyrzeczeń Brytyjczyków, stały się okazją do okazania radości. Wesele Elżbiety i Filipa zorganizowane zostało w pałacowych murach. Ale na ulicach brytyjskich miast i miasteczek bawili się poddani.

Czwórka dzieci Książę Karol

Wyborem męża Elżbieta dała po raz pierwszy dowód mocy swego charakteru. Rok po ślubie księżna Yorku została matką. Urodzony w 1948 roku Karol jest następcą brytyjskiego tronu i to on teraz przejmie po Elżbiecie koronę. W kolejnych latach Elżbieta urodziła jeszcze trójkę dzieci:

  • 15 sierpnia 1950 – córkę Annę
  • 19 lutego 1960 – syna Andrzeja
  • 10 marca 1964 – syna Edwarda.

Niestandardowa droga na tron

Ojciec królowej, król Jerzy VI, był młodszym synem króla Jerzego V. Zgodnie z linią sukcesji brytyjskiego tronu, korona przypada najstarszemu dziecku. Wówczas był to Edward. Objął władzę po śmierci Jerzego V jako król Edward VIII. Jednak rodzina królewska nie zaakceptowała jego związku z Wallis Simpson, amerykańską rozwódką.

Król Edward VIII zdecydował się więc wybrać miłość i abdykował. Tron przypadł wówczas nie spodziewającemu się tej funkcji Jerzemu VI, ojcu Elżbiety II, która automatycznie stała się następczynią.

Wczesne przejmowanie obowiązków monarchy i śmierć Jerzego VI

Z uwagi na chorobę swego ojca króla Jerzego VI, księżna Elżbieta zmuszona była przejąć część jego obowiązków już w bardzo wczesnym wieku. Należały do nich między innymi zagraniczne podróże po krajach Wspólnoty Narodów, gdzie po upadku Imperium Brytyjskiego król nadal pozostawał głową państwa. Jego śmierć, która miała miejsce 6 lutego 1952 roku, zastała księżną wraz z księciem Filipem w Kenii.

Wyjątkowa koronacja Królowa Elżbieta II

Do Londynu powróciła już de facto królową. W tym samym roku Elżbieta zdobyła tytuł Człowieka Roku magazynu Time. Jej koronacja odbyła się natomiast w czerwcu 1953, a za pośrednictwem telewizji obejrzało ją na całym świecie ponad 100 milionów ludzi.

Elżbieta sumiennie przygotowała się do koronacji. Jak wspominają historycy, prozaicznym, ale dużym wyzwaniem było dla niej utrzymanie na głowie olbrzymiej korony. Królowa ćwiczyła tę umiejętność codziennie nawet przy posiłkach. Dzięki temu w dniu koronacji zachowała wspaniałą pozę. Ten wizerunek pomógł wciąż bardzo młodej Elżbiecie przekonać otoczenie, że na tronie Zjednoczonego Królestwa nie siedzi już dziewczęca księżna Yorku, a dojrzała kobieta.

Po koronacji królowa wraz z księciem Filipem zamieszkała w Pałacu Buckingham. Jej ulubioną rezydencją był oddalony o kilkanaście kilometrów od Londynu zamek w Windsorze. Wakacje, zgodnie z tradycją, monarchini spędzała w szkockiej rezydencji Balmoral i Sandringham w hrabstwie Norfolk.

Liczne podróże

Warto również dodać, że w samym 1952 roku Elżbieta – razem z mężem – odbyła podróż po krajach Wspólnoty Narodów. Odwiedziła wówczas 15 krajów, wygłosiła 157 przemówień, uczestniczyła w 135 przyjęciach i 50 balach. Następnie w latach 1953-1954 wraz z mężem wyruszyła w sześciomiesięczną podróż dookoła świata.

Poglądy polityczne

Brytyjska monarchia nosi miano konstytucyjnej. Oznacza to że, choć formalnie królowa jest głową państwa, nie udziela się politycznie. Do jej obowiązków należało powoływanie po wyborach nowych rządów w swoim imieniu, ale pełniła w tym procesie jedynie symboliczną rolę. To ona otwierała każdorazowo sesje brytyjskiego parlamentu, zasiadając na tronie. Wizerunek Elżbiety II na banknocie nowozelandzkim

Królowa Elżbieta II podpisywała ustawy, które dopiero wówczas mogły stać się prawem. Od czasu wstąpienia na tron Elżbieta II spędzała co najmniej trzy godziny dziennie na czytaniu dokumentów przesyłanych jej z ministerstw, ambasad i urzędów rządowych.

Współpraca z 15 premierami

Według zasad konstytucyjnych, Elżbieta nie mogła wyrażać swych osobistych poglądów, choć podczas cotygodniowych, odbywających się we wtorki spotkań z premierami (przyjmowała na nich łącznie aż 15 premierów) z pewnością dawała im do zrozumienia, co myśli o ich politycznych decyzjach.

Uwagi te pozostawały jednak w czterech ścianach Pałacu Buckingham. Trochę informacji na temat tych audiencji jednak ujrzało światło dziennie i nie ma żadnych wątpliwości, że nie były to wcale kurtuazyjne rozmówki.

Ulubieńcy królowej

Przekonał się o tym między innymi premier Partii Pracy Harold Wilson, który potraktował ich pierwsze spotkanie dość rozrywkowo. Nieprzygotowany, nie miał w ogóle pojęcia o co pyta go Elżbieta. Później już nigdy tego błędu nie powtórzył. Co ciekawe, uważa się, że ulubionymi premierami królowej byli Churchill, Macmillan i właśnie Wilson.

Problematyczna współpraca z Margaret Thatcher

Z kolei Margaret Thatcher mówiła po jednym z takim spotkań o Elżbiecie II: “Królowa? Z jej poglądami powinna zapisać się do socjaldemokracji”. Wszyscy premierzy wychwalali jednak Elżbietę II za dar słuchania i rozumienia problemów oraz orientację w dokumentach państwowych. Heath określał spotkania z królową nawet mianem “wyczerpujących wizyt u psychiatry”.

Najdłużej panująca monarchini Wielkiej Brytanii

Od 9 września 2015 roku królowa Elżbieta II była najdłużej panującym monarchą Wielkiej Brytanii. Pobiła wtedy rekord królowej Wiktorii, której była praprawnuczką. Od 13 października 2016 roku królowa Elżbieta II była najdłużej panującą żyjącą głową państwa na świecie.

Z kolei od 12 czerwca 2022 roku królowa Elżbieta II stała się drugim po Ludwiku XIV najdłużej panującym monarchą na świecie, wyprzedzając króla Tajlandii, który urząd sprawował 70 lat i 126 dni.

Jakub Bandura
Jakub Bandura
Redaktor portalu PortfelPolaka.pl. Wiedzę z zakresu rynków finansowych i inwestowania zgłębiał na studiach ekonomicznych. Trader rynku OTC i Forex preferujący handel krótkoterminowy. Entuzjasta statystyki oraz analizy technicznej instrumentów finansowych.

Najnowsze

Zobacz również